نیمه شـــــــــــب آیی به خوابم پرسی از حال خرابم
نرم و شیرین مینهی پا روی چشمان پر آبم
میفشانی گیسوان بر چهره من
میگذاری خود سر من را به دامن
میربایی بوسه ای شیرین ز رویم
خود بر آری در دل خواب آرزویم

آه در میان گریه میپرسی ز من از آن لـــــــــــــب نوش
باز این تو هستی نازنینم قدیم ها را فراموش
چون ز خواب ناز نوشین سر برون آرم سحرگاه
میکشم با یاد تو از سینه افسرده ام آه

🌹🌹🌹

عاشق دیوانه من با دل خونت چه سازم
بشنو این افسانه من تا شوی آگه به رازم
نیمه شب در پرتو مهتاب رخشان
بینمت آشفته و خاموش و گریان
میکشی چون سایه ای دامن به سویم
خستـــــــــــه و آزرده می آیی به کویم

آه اشک سوزان از سر مژگان به یاد من میفکن
آه بگذر از افسانه من عاشق من عاشق من
گرچه پنهان گشته رخسار تو از چــــــــــــشم تر من
کی رود عشق تو بیرون از دل غم پرور من