مرد سر گردان این شـــــــــــهرم همدمی گمگشته را جویم

قصه ها دارد دل تنگم بشنو امشب قصه میگویم

یک شب از شب های تابستان ناشناسی از سفر آمد

با نگاه پر غرور خود آتش و در دشت جانم زد

دور از ان دنیای تاریکی ما دو مرغ همسفر بودیم

غافل از اندیــــــــــــشه فردا روز و شب با هم بهدر بودیم

🌹🌹🌹

یک شب بارانی پاییز آسمون رنگ جدایی زد

او سفر کرد از دیار من پا به عشق و آشنایی زد

مانده ام تنهــــــــــــا و سرگردان او نشان از من نمیگیرد

رفته ام از یاد او اما یاد او در من نمیمیرد