در حریر گیـــــــــسوانت دل زمانی خانه میکرد

شکوه ها از بی قراری با من دیوانه میکرد

با نگاه تو نگاهم روزگاری آشنا بود

در سکوت مبهم ما بر جهان فریاد ما بود

میشکفت از خنده تو صد چمن گل در خیالم

از دو چشم مست تو هر شب میشد افسون شور حالم

هر سحر با یادت از خواب چشم خود را میگشودم

روزگاری با خیال تو عاشقــــــــــی دیوانه بودم

ای دو چشم مست شهلا که تو را دیده ام

هر روز و هر شب همه جا

🌹🌹🌹

بعد از این ناز تو دیگر نکشم میکنم خود را ز دام تو رها

ای سراپا نقش نومیدی ای سراسر بی وفایی

حیف از آن احــــــــــساس پاک من با تو حیف از آشنایی