اهل هزارویک شبم از ته قصـــــــــه ها میام از زم حریر بی کتاب از شهر بیصدا میام

دختر خاکسترنشین این کولی بی سر زمین فانوس پشت پنجره در این شب ستاره چین

ای قصه گو قصه ای بهتر بنویس فردای نقطه چینو از سربنویس

 

امشب شب ضیافته در قصر یخ عاج و بلور میلاد شهزاده من اینجا کنار کوه نور

🌹🌹🌹

من بی لباس و بی نفــــــــــس کنج پر از رنج قفس برای دستای فقیر معجزه یک بوسه بس

انگار ستاره ای داره رختمو سوزن میزنه انگار تو قاب پنجره کفش بلورین منه

ببین که اسب معجزه اومده پای پله ها انگار به خوابم اومده شهزاده عاشق ما

ای قصه گو قصه ای بهتر بنویس فردای نقطه چینــــــــو از سربنویس