آمده ام خسته به مهمانیت از همه کندم که همه فانی اند

تشنه خودم روی خودم آب بست بر سر این سفره مرا آب هست

🎵🎵🎵

لب به غذا می نزدم قاضیم هر چه تو نانم بدهی راضیم

قصه میان من و تو فرق داشت با آنکه برا خیرالعمل شرط داشت

بنده ای خانه خرابم تو مرا دریابم دیده بودم که تو پس می نزنی در خوابم

تکیه بر هر که زدم خالی و چون دیوار ریخت

تو ولی اما اگر شاید نداری جنس تو دیوار نیست